Günün birinde, bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar. Önceleri arkadaş olarak devam eder ilişkileri. Tabii ki her zaman lazımdır arkadaşlık, birbirini tanımak için. Gel zaman git zaman, çiçek o kadar mutlu olur ki, su'yun yanında. İçi içine sığmaz olur artık. Anlar ki, suya aşık olmuştur.
İlk kez aşık olan çiçek, etrafa kokular saçmaya başlar, "Sırf senin hatırın için ey su!" diye. Öyle bir zaman gelir ki artık, su da çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye başlar. Fark eder ki: "Çiçeğe aşık olmuş". Ama su da ilk defa aşık oluyordu. Günler ve aylar birbirini kovalar ve çiçek; "Acaba su beni seviyor mu?" diye düşünmeye başlar. Çünkü, su pek ilgilenmemektedir çiçekle. Halbuki çiçek alışık değildir böyle bir sevgiye. Dayanamaz, bir gün su'ya; "Seni seviyorum" der. Çiçek sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler. Artık öyle bir duruma gelir ki, koku saçamaz olur artık etrafa. Son bir kez su'ya; "Seni seviyorum", der. Su da: "Sana söyledim ya, be de seni seviyorum" der.
Gün gelir çiçek yataklara düşer. hastalanmıştır artık. Rengi solmuş, çehresi sararmıştır. Su başında bekler öylece çiçeğin, yardımcı olmak için. Ama bellidir ki, artık çiçek ölecektir. Son kez başını döndürerek su'ya der ki: "Seni ben gerçekten seviyorum".
Çok hüzünlenir su, bu durum karşısında, son çare olarak bir doktor çağırır. Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Muayeneden sonra şöyle der doktor: "Hastanın durumu ümitsiz, artık elimizden bir şey gelmez". Su merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir, diye sorar doktora, "Hastalığı nedir?". Doktor öyle bir bakar su'ya ve der ki: "Çiçeğin bir hastalığı yok dostum. Sadece, bu çiçek susuz kalmış, ölümü onun için". Su anlar ki, artık sevgiliye sadece. "Seni seviyorum" demesi yetmemektedir.
Alıntı, Anonim
İlk kez aşık olan çiçek, etrafa kokular saçmaya başlar, "Sırf senin hatırın için ey su!" diye. Öyle bir zaman gelir ki artık, su da çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye başlar. Fark eder ki: "Çiçeğe aşık olmuş". Ama su da ilk defa aşık oluyordu. Günler ve aylar birbirini kovalar ve çiçek; "Acaba su beni seviyor mu?" diye düşünmeye başlar. Çünkü, su pek ilgilenmemektedir çiçekle. Halbuki çiçek alışık değildir böyle bir sevgiye. Dayanamaz, bir gün su'ya; "Seni seviyorum" der. Çiçek sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler. Artık öyle bir duruma gelir ki, koku saçamaz olur artık etrafa. Son bir kez su'ya; "Seni seviyorum", der. Su da: "Sana söyledim ya, be de seni seviyorum" der.
Gün gelir çiçek yataklara düşer. hastalanmıştır artık. Rengi solmuş, çehresi sararmıştır. Su başında bekler öylece çiçeğin, yardımcı olmak için. Ama bellidir ki, artık çiçek ölecektir. Son kez başını döndürerek su'ya der ki: "Seni ben gerçekten seviyorum".
Çok hüzünlenir su, bu durum karşısında, son çare olarak bir doktor çağırır. Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Muayeneden sonra şöyle der doktor: "Hastanın durumu ümitsiz, artık elimizden bir şey gelmez". Su merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir, diye sorar doktora, "Hastalığı nedir?". Doktor öyle bir bakar su'ya ve der ki: "Çiçeğin bir hastalığı yok dostum. Sadece, bu çiçek susuz kalmış, ölümü onun için". Su anlar ki, artık sevgiliye sadece. "Seni seviyorum" demesi yetmemektedir.
Alıntı, Anonim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder