Bu gün, altmış dört yaşından gün almış, 1949 doğumlu, bir birey olarak huzurunuzdayım.
Bu yaşa gelinceye kadar olumlu veya olumsuz birçok şey yaşadım. Yaşamım boyunca bir hayli deneyimim oldu. Yaşanmadan deneyim veya tecrübe de kazanılmıyor. Bu tecrübeler ki, okullarda öğrenilmiyor veya öğretilmiyor. Ne yazık ki, ailemizden öğrendiklerimiz de çoğunlukla kısıtlı kalıyor. Yani hayat, insanı harala hurala eğitiyor. En azından ben kendimi böyle kazandım, diyebilirim. Yaşam, ya 'insan' yapıyor ya da bir taraflara savuruyor, ancak, insanın amacı, her zaman için, daha iyi bir insan olmak, amacına-hedefine yönelik olmalıdır, diye hep düşünmüşümdür. Ayrıca öğrenmeye karşı meraklı olmak da önemli bir öğrenme aracı benim için.
Erken yaşlarımda cehaletimi fark ettim. Bilmem iyi bir şey mi yaptım! İlk Okulu
bitirdim, ama ne kadar hak ederek bitirdim, anlayamadım. Arkasından Orta Okula yazıldım. İkinci sınıftan tasdikname alarak, okul hayatımı noktaladım. Böylece hayat okuluna başlamış oldum, yıl 1964.
Dedim ya, cehaletimi erken fark ettim. Cehaleti alt etmek için, elime gazete
kitap ne geçerse okumaya çalıştım. Okuduklarımdan kayda değer gördüğüm
yerlerin (kitapta-dergide-gazetede) altını çizdim. Altını çizdiğim yerleri not defterime kayıt ettim veya o makaleyi kestim sakladım. Derken, onlarca kayıt defterim oluştu, yıllar içinde. Yani kırk-kırkbeş senelik birikim.
Yılların birikimi bu notlarım, kayıtlarda kalınca kimsenin işine yaramıyor. Ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım, diye düşündüm. Baktım, çağ iletişim ve bilgi çağı. Bilgisayar var internet üzerinden web sayfaları ve bloglar var. Yaş ilerleyince bu tür teknolojileri kullanmak pek kolay olmasa da, Blogger'dan
blog açmak bana cazip göründü. İşte gördüğünüz gibi, öncelikle meramımı sizlerle paylaşıyorum.
Özellikle gençlerin ve kişisel gelişime önem veren herkesin faydalanabileceğini
umduğum kayıtlarımı, bloglarıma klavyeden aktarmaya böylece sizlerle paylaşıma açmış bulunuyorum. Olur ki, birileri bir ilham alır veya bir pay.
Blogumun adını "hertelden-dahice-fikirler" koymayı tercih ettim. Her telden, derken, Bu yaşa gelinceye kadar, değişik yaşam kesitlerinin içinde bulundum.
Turizm-esnaflık-emlakcılık-İngilizce öğrenimi-Network Marketing-Alkali su-Himalaya tuzu-sağlık-veciz söz biriktirme ve benzeri meraklarım... Herhalde
adı, 'hertelden', olmalıydı.
'Dahice' ise, bir çok dehadan aktaracağım, bilgelik sözleri veya geliştiren hayat
prensipleri ve biriken 'fikirler'in aktarılmasına zemin hazırlayan anahtar kelimeler, işte böylece ortaya çıkmış oldu. Zaman zaman, okuduklarımdan bana da ilham gelir, benzer sözleri, farklı kelimelerle ifade etmişim veya farklı yaklaşımla farklı anlamlı sözler ifade etmişimdir. Her defasında adımı zikretmemek için, kısaca (st) yani Sebahattin Tokmak demek istemişimdir.
Sevgili site ziyaretçilerim, işte sizlere meramımı, umarım anlatabildim. Buraya kadar sadece bir sunuş yazısı. Hertelden-dahice-fikirler'i içerik olarak beğeneceğinizi ve faydalanacağınızı düşünerek emek veriyorum. Tek beklentim okunduğunu, faydalanıldığını fark etmek olacaktır.
Bu blog beğeninize uygunsa, eş-dost ve arkadaşlarınızı haberdar eder, ve/ya sosyal medyada paylaşırsanız, ayrıca mutluluk duyarım. Elimden gelenin en iyisini, sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum. Tek amacım var, karınca kararınca, öğrenme meraklısı ve kendisini geliştirmek isteyen herkese, özellikle yetişen gençlerimize, bir katkım olsun istiyorum.
Saygılarımla.
Esenlik içinde sağlıkla kalın.
Blog Sorumlusu-Yazarı, Sebahattin Tokmak
Bu yaşa gelinceye kadar olumlu veya olumsuz birçok şey yaşadım. Yaşamım boyunca bir hayli deneyimim oldu. Yaşanmadan deneyim veya tecrübe de kazanılmıyor. Bu tecrübeler ki, okullarda öğrenilmiyor veya öğretilmiyor. Ne yazık ki, ailemizden öğrendiklerimiz de çoğunlukla kısıtlı kalıyor. Yani hayat, insanı harala hurala eğitiyor. En azından ben kendimi böyle kazandım, diyebilirim. Yaşam, ya 'insan' yapıyor ya da bir taraflara savuruyor, ancak, insanın amacı, her zaman için, daha iyi bir insan olmak, amacına-hedefine yönelik olmalıdır, diye hep düşünmüşümdür. Ayrıca öğrenmeye karşı meraklı olmak da önemli bir öğrenme aracı benim için.
Erken yaşlarımda cehaletimi fark ettim. Bilmem iyi bir şey mi yaptım! İlk Okulu
bitirdim, ama ne kadar hak ederek bitirdim, anlayamadım. Arkasından Orta Okula yazıldım. İkinci sınıftan tasdikname alarak, okul hayatımı noktaladım. Böylece hayat okuluna başlamış oldum, yıl 1964.
Dedim ya, cehaletimi erken fark ettim. Cehaleti alt etmek için, elime gazete
kitap ne geçerse okumaya çalıştım. Okuduklarımdan kayda değer gördüğüm
yerlerin (kitapta-dergide-gazetede) altını çizdim. Altını çizdiğim yerleri not defterime kayıt ettim veya o makaleyi kestim sakladım. Derken, onlarca kayıt defterim oluştu, yıllar içinde. Yani kırk-kırkbeş senelik birikim.
Yılların birikimi bu notlarım, kayıtlarda kalınca kimsenin işine yaramıyor. Ne yapmalıyım, nasıl yapmalıyım, diye düşündüm. Baktım, çağ iletişim ve bilgi çağı. Bilgisayar var internet üzerinden web sayfaları ve bloglar var. Yaş ilerleyince bu tür teknolojileri kullanmak pek kolay olmasa da, Blogger'dan
blog açmak bana cazip göründü. İşte gördüğünüz gibi, öncelikle meramımı sizlerle paylaşıyorum.
Özellikle gençlerin ve kişisel gelişime önem veren herkesin faydalanabileceğini
umduğum kayıtlarımı, bloglarıma klavyeden aktarmaya böylece sizlerle paylaşıma açmış bulunuyorum. Olur ki, birileri bir ilham alır veya bir pay.
Blogumun adını "hertelden-dahice-fikirler" koymayı tercih ettim. Her telden, derken, Bu yaşa gelinceye kadar, değişik yaşam kesitlerinin içinde bulundum.
Turizm-esnaflık-emlakcılık-İngilizce öğrenimi-Network Marketing-Alkali su-Himalaya tuzu-sağlık-veciz söz biriktirme ve benzeri meraklarım... Herhalde
adı, 'hertelden', olmalıydı.
'Dahice' ise, bir çok dehadan aktaracağım, bilgelik sözleri veya geliştiren hayat
prensipleri ve biriken 'fikirler'in aktarılmasına zemin hazırlayan anahtar kelimeler, işte böylece ortaya çıkmış oldu. Zaman zaman, okuduklarımdan bana da ilham gelir, benzer sözleri, farklı kelimelerle ifade etmişim veya farklı yaklaşımla farklı anlamlı sözler ifade etmişimdir. Her defasında adımı zikretmemek için, kısaca (st) yani Sebahattin Tokmak demek istemişimdir.
Sevgili site ziyaretçilerim, işte sizlere meramımı, umarım anlatabildim. Buraya kadar sadece bir sunuş yazısı. Hertelden-dahice-fikirler'i içerik olarak beğeneceğinizi ve faydalanacağınızı düşünerek emek veriyorum. Tek beklentim okunduğunu, faydalanıldığını fark etmek olacaktır.
Bu blog beğeninize uygunsa, eş-dost ve arkadaşlarınızı haberdar eder, ve/ya sosyal medyada paylaşırsanız, ayrıca mutluluk duyarım. Elimden gelenin en iyisini, sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum. Tek amacım var, karınca kararınca, öğrenme meraklısı ve kendisini geliştirmek isteyen herkese, özellikle yetişen gençlerimize, bir katkım olsun istiyorum.
Saygılarımla.
Esenlik içinde sağlıkla kalın.
Blog Sorumlusu-Yazarı, Sebahattin Tokmak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder